9 september 2025 - 8u00 (plaatselijke tijd Bangkok)

Na elf uur vliegen, ben ik eindelijk aangekomen in Bangkok.

Ik moet eerlijk zijn dat ik niet geslapen heb, in totaal misschien 2 uur. Dus jetlag gaan een pain in the ass zijn, maar dat neem ik er graag bij! Gelukkig kon ik mij op de luchthaven wel even douchen en opfrissen, want dat was meer dan nodig.

Ik ben mezelf opeens ook heel dankbaar dat ik al jaren Thaise series kijk, want die (beperkte) kennis kwam vandaag wel enorm van pas. Zoals ik al zei, beperkte kennis, maar de reactie die je krijgt van de mensen daar als je gewoon als “hallo” of “dankjewel” kan zeggen in hun taal, is goud waard. Het bewijst ook nogmaals dat je met een klein beetje moeite mensen zo blij kan maken.

Na een meer dan nodige douche, kon ik opgefrist en weer wakker naar mijn gate wandelen. Ik zeg wandelen, maar het was een lichte speed walk. :)

En nu zit ik op mijn tweede vlucht, eindelijk richting Seoul.

Nu wordt het allemaal wel heel echt, al heb ik daar niet zo’n probleem mee. Eens ik aankom zal het allemaal wel even spannend zijn, maar ik ben er zeker van dat het allemaal goed komt. Ondertussen ben ik ook echt beu gezeten, maar ik heb dus nog drie uur en veertig minuten te gaan.

9 september 2025 - 19u00 (plaatselijke tijd Seoul)

En wij zijn in Seoul. EIN-DE-LIJK! De vlucht was opnieuw heel erg vlot, maar opnieuw niet geslapen, wat mij allemaal meer duidelijk maakt hoe tof mijn jetlag zal zijn.

Het proces erna ging echt verbazingwekkend vlot! Eens de vlieger af checkte ik eerst of mijn valies ook wel degelijk in de luchthaven was (thanks aan trackers), wat dus ook zo bleek te zijn. Eerste succes was dus al binnen. Daarna werden we natuurlijk rechtstreeks naar de immigration gestuurd. Ook dat ging heel vlot en buiten heel even in een wachtrij te staan, ging het checken zelf immens snel.

Daarna moest ik op zoek naar mijn bagage. Ook dat was allemaal heel duidelijk aangegeven en dankzij de wachtrij van de immigratie moest ik ook niet meer wachten op mijn valies, wat ook wel nice was. De volgende stap was de douane. Moest je iets bij hebben om aan te geven, zou het nu de moment zijn. Gelukkig had ik niets bij, dus ik kon gewoon doorwandelen naar de gigantische aankomsthal.

Eerste stap in de aankomsthal was om een simkaart aan te kopen. Voor eender wie naar Zuid-Korea komt, is dit de eerste stap. Zonder ben je afhankelijk van wifi-spots en geloof mij, dat is alles behalve handig.

Meestal krijg je bij je bij die simkaart ook een T-Money card bij. Dit is dé kaart van al het openbaar vervoer in Zuid-Korea. Je hebt nog een aantal andere kaarten, maar dit is eigenlijk de makkelijkste en meest gebruikte kaart. Om die kaart te kunnen gebruiken, heb je cash nodig. Dus dat was voor mij de tweede stap. Gelukkig kon je de machines (natuurlijk) altijd in het Engels zetten, anders had ik daar volgens mij nu nog altijd gezeten.😅

De laatste stap die ik moest ondernemen vandaag was het kopen van een busticket. Opnieuw een heel simpel en voor de hand liggend proces. Het enige dat je moet weten is eigenlijk de bushalte die het dichts bij je hotel ligt, en daar naartoe boek je dan de bus. Dat is het.

Na een dik uur op de bus, ben ik eindelijk aangekomen aan mijn hotel. Het enige wat ik nu nog ga doen is even snel wat eten halen en daarna een douche nemen en slapen.

Ik kijk enorm uit naar deze reis en dit avontuur, maar nu kijk ik vooral uit naar mijn bedje. Dus, slaapwel en tot de volgende keer.